Dietetyka chińska tworzy równowagę energetyczną i smakową potraw, harmonizuje je, jednocześnie harmonizując narządy wewnętrzne. Rozwija także świadomość za pomocą skupienia i koncentracji, które są niezbędne do przygotowania dobrej potrawy. Dzięki temu energia pożywienia kierowana jest do narządów.
Dietetyka nie ma jednolitych zaleceń dla wszystkich odnośnie sposobu odżywiania się. Zalecenia dietetyczne są indywidualne, oparte na diagnozie stanu zdrowia. Podstawą dietetyki chińskiej jest filozofia 5 żywiołów – elementów – narządów – smaków. Oznacza to klasyfikowanie pożywienia wg smaków, które wzmacniają odpowiadające im narządy. Filozofia ta uzupełniana jest wiedzą o funkcjonowaniu „potrójnego ogrzewacza”, teorią Yin i Yang pozwalającą określić termikę pożywienia (pożywienie ogrzewające, neutralne, ochładzające) oraz teorią funkcjonowania zegara narządów.
Działanie smaków
Kwaśny – ściągający, zachowuje płyny w organizmie. Zbyt dużo kwaśnego może powodować stagnację. Większość kwaśnych produktów ma działanie ochładzające. Bardzo mało produktów kwaśnych ogrzewa (np. ocet). Przyporządkowany wątrobie, ściąga, przytrzymuje. Niezalecany przy nadmiarze wilgoci w organizmie, zapaleniu oskrzeli czy otyłości.
Gorzki – jest zazwyczaj ochładzający aż do zimnego. Odprowadza, wysusza, odnawia, obniża, uspakaja, zapobiega zapaleniom, wstrzymuje upływ krwi (w farmakologii bardzo ważny – krwawienie ma związek z nadmiarem gorąca, a gorzkie zioła mają działanie ochładzające). Przyporządkowany sercu, ale o dużej intensywności goryczy (np. kawa) osłabia je, gdyż wysusza krew. Terapia oparta na smaku gorzkim może działać przy gromadzeniu się wilgoci w organizmie.
Słodki – jest to najważniejszy smak dla terapii. Odżywia, wzmacnia, harmonizuje, dodaje energii, odpręża. Negatywną cechą tego smaku jest to, że nawilża i powoduje ospałość. Smak słodki obejmuje wszelkie oddziaływania termiczne. Nie chodzi o słodycz cukru, ale przede wszystkim gotowane ziarna zbóż, słodkie warzywa i słodkie owoce. Przyporządkowany śledzionie.
Ostry – jest bardzo rozpraszający, ocieplający, przerywa stagnację, otwiera, rozdzielający, powoduje wydzielanie potu. Wiele produktów o smaku ostrym to produkty ciepłe aż po gorące (większość przypraw). Wyjątkiem są mięta pieprzowa i eukaliptus, które są ostre w smaku, ale ochładzające. Przyporządkowany płucom, ale jego nadmiar osłabia je.
Słony – smak zmiękczający, odżywczy i odprowadzający. Prawie wszystkie produkty o tym smaku (oprócz ryb i owoców morza) są ochładzające aż po zimne. Oddziaływanie tego smaku jest bardzo złożone, gdyż z jednej strony działa wysuszająco, a z drugiej nawilżająco (zawiera informację związaną z elementem Wody, a nerki mają właściwości zarówno ognia jak i wody). W zależności od przygotowania może być zarówno Yang, jak i Yin. Na przykład sól glauberska (sól gorzka) może ściągać dużą ilość wilgoci z organizmu, jest to właściwość Yin. Z drugiej strony ściąga tę wilgoć z całego organizmu i wydala, co powoduje osuszanie czyli Yang. Wspiera nerki.